İLK GÜLÜCÜK -3-

Gülücükler yasaklanmýþtý sanki bana...
Hem de o zamandan ta bu zamana..
Çocukluðumdan bu yana aþkým!
Çocukluðumdan beri aslýnda ben...
Her bir þeylere þaþkýn.
Çünkü neden dedim hep?
Neden niçin hep beni buldular?
Yaralýlar...yaralar...?
Kader iþte.
Bir de denir ya!
Aksilik baþladý mý,üst üste gelirmiþ..
Ýþte hep ama hep öyle oldu.
Yanlýþ mýydý dünyaya geliþim?
Böyle dedim baþtan..
Çocuktum,gençtim.
En çok bir kere..
Bir daha da demedim.
Çocukken dediðime de tövbe ettim.
Çocukluk,gençlik iþte...
Þimdi son bahardayým.
En çok sevdiðim mevsim...
Aslýnda aklýmýn ermeye baþladýðý çaðdan beri..
Halen daha,oldukca mütevaziyim.
Yaradýlýþým bu...
Övünerek söyliyeyim...
Ben babama benzerim.
Anamla hiç bir yönden benzerliðim yok benim
Anam neden hiç sevmedi beni?
Anam neden hiç sevmedi sevgili kardeþimi?
Anam da öldü bu yakýnlarda
Çok girmediði hayatýmdan
Temelli gitti.Hala çözemiyorum,hala þaþýyorum!
Biz ona külfet olmamýþtýk ki!
Biz ona ne kötülük yapmýþtýk ki?
Bizi hiç sevmedi.
Ama babamý severdi...
Çok iyi biliyorum...
Ýçimde de hissederdim...
Babamýn adý aðzýndan düþmezdi...
Hep onu anar aðlardý...
Kýzým derdi birleþtir bizi..
Of benim elimden bir þey gelsin isterdim...
Of,çabalardým,çabam boþa çýkardý.
Ýp kopmuþtu.
Evet rüyam...
Evet aþkým...
Sen benim geç karþýlaþtýðým,bulduðum...
Tek gönlümde tek yer bulan...
Tek ama tek aþkýmsýn.
Ýnan buna!
Ben hiç yalan söylemem
Gereksiz þeyleri sevmem.
Niye seveyim ki?
Eðer ben bunlarý anlatýyorsam?
Nedenini bil ki...
Sen öldün.
Ama sen bende yeni öldün!
Ölmemiþtin.
Gülmemek kaderimdi...
Merak etme,hiç gülmedim deðil ki!
Yine de güldüm...
Ayný þarkýdaki gibi...
’Dertleri zevk edindim,bende neþe ne arar?’
Misali.

20.03.2008.Ýzmir.
Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın: