Hiç mutlu olamadýðýn bir hayat düþün. Önüne konulan yasaklar, tamamlayamadýðýn yarýmlar, umutla bekleyemediðin yarýnlar... Gecenin dibine gömüldüðün, hemde ýslak gözlerinin buðusunda, bir umutla sabahý beklediðin oldu mu hiç ? Benim oldu. Sonra piþman oldum; gece gidip, gözlerimi silip, umudun bittiðini gördüðüm an...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülbeyaz İncedemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.