tamam durma artýk; bu kalp sana dar gelir... bana gelirken yürüdüðün yollar, giderken dikenlenir... sanma beyaz gül solar, ölüme terk edilir, bir çöl buldum kendime, aþký beni hayatla þereflendirir...
sen korkuyordun benim gurur þiddetimden. bu yüzden mi koptun uçurumun kenarýnda ellerimden? duygularýmý baðýþladým, artýk korkma nefretimden, sayende öðrendim aþk yýlmazmýþ mesafelerden.... ’’gülbeyaz rapMONO’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülbeyaz İncedemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.