uzat dudaklarını

uzaklarda bir yerde
kirpiðinin ucunda dallanan
ve dallandýkça genzime dolanan tüm kelamlarý damýtýyorum

damýttýkça ruhumda bir o kadar daha sancýlanýyor sen dolu tebessümlerim



söyle sevgili
bu bir yangýnsa ben niye hala üþüyorum



zaman boy verse de ýslaklýðýmýza
sessizliðimizin üzerine devrilse de güneþ
sen gamzelerinden yine rengarenk çiçekler aç
dili dönmeyen küskünlüðümüzün gölgesine




uzat dudaklarýný

uzat ki dile gelmeyen sendeki bizi içeyim kana kana
notalarý eksik bütün þarkýlarý dillendireyim soluðunda



her adým susuþunda
bir sokak daha çýkmaz oluyor ürkekliðine
dili olmayan sevda türküleri kazýnýyor duvarlara



uzat yakaran dudaklarýný gökyüzüne
biz ayný gökyüzüne sevdalý bir kuþun gagasýndaki umut taþýma telaþý deðil miyiz
varsýn yaðmasýn yaðmurlar yarana


uzat dudaklarýndaki suskunluðu ve bekle
bir damla biz düþene kadar yarýna



sessizliðinin gölgesinden d/okudukça cümlelerini yüreðime
her seferinde bir kez daha sus oldum

ve neye yormalý
bu susmanýn içinde büyüyen çýðlýklarý bilemedim


ve dedim ki
“hayra yor en çok ta kendine”



korkma
sen kaldýr büktüðün boynunu göðe
maviye uzat uzatabildiðin kadar uzaðýmý



üzülme
ben yine düþlerimi büyütecek bir gece þefkati bulurum kendime



bak
karþýdaki daðlarda yine açýyor gelincikler...










ilhanaþýcýocakikibinonaltý










Sosyal Medyada Paylaşın: