O çok sevdiðin karanfillerle geldim bugün Bugün yine hasretinle sarýldým topraðýna Ve milyon kez öptüm hasretini Aradým karanfil kokunu kan kýrmýzýsýnda Toprak bile sen kokuyordu sanki..
Sensizliðin fýrtýnalarý dinmiyor yüreðimde Buz kesti sol yaným sancýlandý yine özlemin Gün güneþ kavur sa da her yeri Yanarken yüreðim kor ateþlerde Ben senin yokluðuna üþüyorum sevgili..
Ey benim karanfil kokulu sevdam Unutamayacaðým hasretim Ahhh benim çiçek kokulum Gidiþinle solduðum Ömrümün bittiði yermiþ bu vedan..
Sen benim canýmýn caný Hiç iyileþemeyecek tek yaram Ölmeyen aþkým Görme diye gözyaþlarýmý Ýçime aðladýðým sevdam Yanýnda olamadýðým için affet beni Ahh keþke bir mucize olsa da þimdi Topraðýna deðilde,sana sarýlýp Seninle yan yana sonsuzluða bende uyusam...
Gülseren MORKAN 01/08/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.