Bir rüzgâr kadar çocuk ruhluyum, Gözyaþýma kaç güneþler battý, Öyle gülerim ki, yüzüm çocuk bahçesine dönüþür, Hani birazcýk da yaðmur dolar avucuma, Öyle mutlu olurum ki, Keþke büyütmeseler beni… Dudaklarým hep dondurma iziyle kalsa, Caným sýkýldýkça hep nazlanýp aðlasam, Hep bu bahçede otursam, Kalkmasam… Babam hiç yaþlanmasa, Annem çok daha güzel kalsa, Kardeþlerimi çok seviyorum, (Keþke yanýmda olsalar) Oyuncaklarýmla dolu odam; Hayallerim, Masallarým, Ve ailem bana yeter!..
04.11.2005/SARAY Saat:20.08 B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Biricik (BBiricik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.