Geceler utansın.

Aydýnlýk sadece yüzündeki çizgileri ezberlemek için.
Geceler ise seni koklamama deðecek.
Biz kavuþmadýktan sonra Güneþ yüzünü dönmeyecek.
Iþýðýn unuttuðu yalnýz kaldýrýmlara.

Acýlar gündüzlere sýðmadýðý için geceler var.
Vakit ayný kalsa da karanlýkta acýr yaralar.
Üstümüze düþecekken beyaz þarkýlar.
Biz yokuz diye topraða yaðdýlar.

Yaðmur yaðmasýn Güneþ doðmasýn.
Deðmesin tenine bir damla yaþ.
Dikkat et ýslanýrsan erirsin,
Kaybolmayasýn.
Ay yetmez mi gözlerine.
Sana yol göstermeyecekse yýldýzlar utansýn.

Sen karanlýðýn ýþýðýsýn.
Yok olurken uðranan son duraksýn.
Senden sonrasý da var elbet.
Ama,
Senden sonra kapýmý çalanlar utansýn.

Hayatý yüzüne çizenlerin.
Dokunursa sana,elleri yansýn.
Sana gelmeye adým attýðým an.
Gündüzü doðuran geceler utansýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: