Çocukların Sokağında (7)

Onlar yokluk içinde baþlýyorlar hayata..
Kimi ninnisiz.. kimi zýbýnsýz.. Kimi nenesiz....

Sevgisiz ve çaresiz...

Yokluk sefalet Ýçine doðuyorlar kabahatsiz...

Ýki ucu açýk tavansýz evlerinden
geçiyor sokaklarý

kolsuz kanepe yanýndan....
Mutfak kurulmuþ yalandan....

Kartondan yapýlmýþ raflar ...
Guruldayýp zil çaldýrýyor boþ kazanlar...

Kireç tutmuþ düþünceli demliðin aðzý hep ayný
yöne bakýyor.....

Okul çaðýnda..yollara düþüp
köþe kapmaca oynuyorlar ...

Yavaþlayan trafikte......

Gözlerine kan oturunca arka farlarýn...

kimi mendil...Kimi su satýyor... výzýldayan viyadükte..

Kollarýyla dolayýp kucaklýyorlar kendilerini...
Dokunma dürtüsünün açlýðý içinde
Sýcak nefes üflüyorlar kollarýna.....
Soðuk þehirde


Sonra...

Kazançlarý alýnýyor ellerinden

Dayaktan kötekten mecburiyetten
Alamýyorlar kendilerini Dilenmekten

Sonra...

Cam ýþýðýn çevresinde gece kelebekleriyle
Buluþuyor...yalnýzlýklarý

Sonra...

sonrasý yok....

Bahar gelmiyor ki onlara...


Açýkta baþlayan yaþamlarýnda yokluk...
Son kalan kuruþlarýný vuruyor þakaklarýndan...
Delik deþik ediyor ceplerini..

Kuþ ayaklarýyla kamburlarýný
sýrtlayýp kapýyorlar sokak köþelerini

Hýrýltýlý týknaz bir çocuk seyrek görülen
ekþi gülüþüyle bir kaç kükürt çizip tutuþturuyor
Paçavralarý....

Kazaðýndan hav kokusu yayýlýyor nüfusuna...


Kirli duman doluyor gecenin bronþlarý
Öksürdükçe gece kirleniyor çocuklarýn ciðerleri
Rüzgara karýþýyor hýrýltýlý sesleri ...


Yosun tutmuþ.. su dolu Ýbrik
Pis sýrýtýrken....ayak yolundan..

Yutkunup....çaresiz
Damlatýyorlar sularý
boðazlarýndan...

Çete baþlarý....alaylý siyah kuþaklý...

Onlarý koruyanlarý...

Ayný zamanda yezitleri...


Buz gibi bakýyor....çocuklara

Takma gözleri...

Ama....onlar hiç sevilmedi ki!!!
Deðmedi omuzlarýna dost elleri



Sosyal Medyada Paylaşın: