Dünyalýk çilelerim vardý, bir çýð gibi büyüttüm, Kara kýþda kar deðil sanki dertlerimi kürüdüm. Acýlarý veren dermaný da vermiþtir, bilirim, Bu umutla çýktým yollara, hedefime yürüdüm.
Ömrüm iki kapýda geçti, zorluðundan hiç yýlmam. Biri ölüm; gelip yüzüme yüzüme vuruyor; Yalan dünya beni aklýnca, ölümle korkutuyor Diðeri yaþam kapýsýdýr; umudumu yitirmem.
Tadýný çok mu beyendiniz dünya meyvesinin? Eðer bir elma yeseydiniz Firdevs’in bahçesinden, Daha yanýndan geçmezdiniz bu dünya servetinin. O zaman niye korkayým ki ölümün hilesinden.
07.01.2016
MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
MCİO Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.