AYIN IŞIĞINDA AYDA SENİ GÖRÜYORUM

Seni görüyorum…
Ay ýþýðýnda süzülüyor gibi hayalin!
Seni duyuyorum…
Bir mýrýltý gibi kulaklarýmda sesin!
Efkârlý bakýþlarýmda gökteki hale,
Buðulu gözlerimde aydaki ýþýk sensin!

Sanki oradan uzanan eller var;
O uzanan eller senin ellerin…
Sanki oradan bana bakan bir çift göz var;
Bana bakan gözler, senin gözlerin!

Ayda mýsýn?
Orada mýsýn sevgilim?

Bak, seni seyrederek baþýmý koyuyorum yastýða.
O yastýk deðil ki!
Senin dizlerin…
Sýzlandýðýma bakma
Sensiz, seninle mutluyum sevgilim!

Baksana, hayalinle kapanýyor aðlamaklý gözlerim…
Baksana, her yerde seni görüp duyuyorum,
Her yerde sen varsýn, her þeyde senin sesin…
Baksana, yakamozlar parýltýlarýnda
Aþkýmýzý yazýyorlar mavi sulara ikimizin…
Baksana, bizim için ay son dansýný yapýyor
Oynak dalgalarýyla Akdeniz’in…

Ey sevgili!
Ey ciðerimin köþesi!
Duyabiliyor, görebiliyor, anlayabiliyor musun beni?

Aha, þuracýkta, içimde sýzlayan bir yer var;
O yer senin yerin!
Özleminle sýzlýyor, özleminle kanýyor kalbim…

Dolunay bugün seninle çok güzel!
Sen ondanda güzelsin güzelim!

Gözlerim yumulmadan
Aðlamak istiyorum,
Aðlayamýyorum!
Acýyor, yanýyor kurumuþ gözlerim!
Yinede Ýki damla yaþ birikmiþ göz pýnarlarýmda
Yastýðýma doðru akmak istiyorlar da
Akamýyorlar!
Seni bekliyorlar!
Sýcacýk ellerini bekliyorlar!

Ve o þefkatli ellerinde ipek mendilin…
Gel; sil gözlerimi o ellerinle
Hayallerimi bozmadan…
Ne olur, hayallerimi bozmadan
Ey sevgilim!

06.01.2016
Mustafa YÜKSEL

Sosyal Medyada Paylaşın: