bir çocuðu arýyor bütün eller o çocuk ki eskimiþ yeryüzü kadýnlarýnýn ve eskimiþ yeryüzü adamlarýnýn dipdiri hayaleti tutundu mu, yüreðinin dört gözüyle tutunur düþ ekip, hayal biçer nane yakýp, su kavurur her gün yeniden doðar her an bir daha vurulur þöyle bir yer açýlsýn hele hayata çarþý pazar betonlarýndan fabrika bacalarýndan bir kilimin düpedüz eksikliðinden gelir daralýr azalýr ama tükenmez
en gizli günahlarýmýz üzere bulur bizi çocuk derin uçurum aðýzlarýndan yakalar bir kafada karar kýlmýþ kýrkayak sürüsünden diþlenmiþ elma gürültüsünden gündüzden ve geceden huysuz atomlarýný bir ortaçað yayýnýn kendi iç denizlerinde dalgalandýran gerilen, kasýlan ve kurtulan... geçti mi bilinmez çölleri ve yüksek dað buzullarýný ardýnda ilk yollar kan kurusu yaralar
sanki evleri böyle birbirine daha rahat bir ölüm için yaklaþtýrmamýþýz gibi iyiliksiz evrenler yaratan siyahý beyazla geçip bütün kýrmýzýlarda duran insanlýðýmýz ölümden korkmadý varolmaktan korktuðu kadar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.