Az önce zamanýn köhne papatyalarýný attým çöpe, Kýrgýnlýðýn çiçeklerini,ayrýlýðýn, sevginin sembolize bitkisini. Çok þey saklamýþým bu çiçeðe, Seviyor-sevmiyor dediðim,acýnýn en tarifsizini kokusuna benzettiðim, Ne çok þey beklemiþim meðer, Sancýlarýna gebe kaldýðým ayrýlýðýn üstesinden gelerek. Durduðum yerden dönüyor iken dünya beyaz bir çiçeðin aþkýna bürünmüþ ruhum Öyle saf temiz ki kýrlarým.. Her ölüm cennete benziyor papatya gamzelerim de.
Elif Yýlmaz 28.12.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eliff_Q Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.