Altýnda Çökmüþ omuzlarýma kaderden mi? hayatýn aðýrlýðý omuzlarýma çökmüþ bir kere yaðmura tutunmuyor ki bakýþlarým tutuna bilse umutlarým bir serçenin kanadýna delicesine þimþek gibi bakýþlarým gök yüzü delebilse
suya yansýtsam düþüncelerimi konuþuyorum toprakla anlatamýyorum ki çekiliyor kabuðuna bir kaplumbaða gibi yorgunluðum daðlara taþlara sunulmuþ görkemli ve maðrur gözlüyorlar her þeyi Paslý namlularýn lanetlenmiþ gezinde gece günü gezdiriyor eteklerinde ansýzdýr býrakacak þafaðýn ufkuna
bedenimde bir sýzý ta derinliklerde yeþermeyen aðacýn dallarý çýplak kan dolanýyor beynimde köpürecek sýrtýmý dayadýðým daðlarýn yalnýzlýðýnda isyanlarýn haykýrýþýna býrakýyorum bedenimi gülüþlerim ve acýlarým haykýrýþlarým buluþur mu hepsi duru maviliðin altýnda sana kalmýþ sana....
06-01-2016 TEKÝRDAÐ YUSUF KORKMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kızılkale/2 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.