Elif

Aylarca yollarýný kapasa da
Karýn beyazýný severdi Elif
Bir de, evlerinin penceresinden
Her gün seyrettiði
Okula giden çocuklarýn
Dantelli yakalarýnýn beyazýný

Oysa on üç yaþýnda giydiði
Gelinliðin beyazýný hiç sevmedi Elif
Kim bilir belki de bir gün
Göðsüne býçak sokacaðýný hissettiði
Duvaðýný kaldýran eldeki
O beyaz kýllarý da

Kardelendi
Karý delemedi
Zayýf geldi bedeni, direnemedi
Karýn altýnda kaldý
Ve beyazdý kefeni

Kar beyazdý
Dantelli yakalar beyaz
Geriye kalan her þey kirlenmiþti
Kirlenmiþti dünya

Elif gibi dik duramamýþtýk
Eliflerin arkasýnda
Hepimiz kirlenmiþtik
Eliflerin öykülerinde
Tepeden týrnaða

Göðsünde besleyen, doyuran
Kadýndý oysa bizi de doðuran
Þimdi nasýl bakacaðýz söyleyin
Göbeðimizin çukuruna
Ýnsanlýðýmýzdan utanmadan

Ýzmir – 2015

Sosyal Medyada Paylaşın: