iyi niyetler kol gezerken içimizde
tüm güzelliklerimizi bir bir kusturuyorlar
kahpeliðin kol gezdiði tüm kaldýrýmlara
içimizi oyup da durur namerdin açtýðý nankör yara
dimaðýmý zonklatýyor sözlerinin edepsiz hali
yüreðim de yetim ve öksüzlük arasý gidip de geliyorum
fark edemediðimiz bir alicengiz oyunumu bu
zira zehir zýkkým ediyorlar canlara bir yudumu
yoksa dönek midir birliktelikte ki bu yasa
nasýl koruyacaksýn ki vatan-bayrak-avrat-silah ve atýný
daha da kime güveneceksin ki hiç mümkün mü?
koynunda beslediðin de yýlan gibi delik deþik edince hayatýný
hikmetinden sual olmaz ya bize yar ve yardýmcý olur mu?
biçtiðin verdiðin emekler kadar olacak elbet
beklentilerinin fiyaskosunda
gecelerin hüzünlerinde
yetim hanelerde
sabilerin kýyýya vuruþunun resminde
aç gezen varken havyar beðenmeyenlerden
výzýr výzýr delerken mermiler þehitleri yüreðinden
bir insanda din iman ve Allah korkusu kalmamýþsa
daha da kime güveneceksin ki
öz koynunda beslediðin de sana düþman çýkarsa
dört duvar bile sýkýþta boðuyor tümden hayallerimi
tüm beynim hep fýrlayýp da duruyor yerinden
ne gecem gece ne gündüzüm çökmüþ içime bir hüsran
hep ayak baðý oluyor tüm atýlýmlarýmýza kahpe zaman
sokulduðum çýyan dokunduðun akrep olunca
umutlarým düþüyor eriyen dizlerimden
dimaðýmdan bir uðultu akýyor yüreðime bolca
þu kitaplar da yazýlanlar da hep yalancý
sebebi oluyorlar hunharca katlime
hani doðru yanlýþa galebe çalardý o da yalan
öyle olsaydý bir yanlýþ tüm doðrularý bitirebilir miydi?
susup da siniyorum hilkat derinliðinin ta içine
eyvahlar olsun deyiþte irkilerek
titriyorum þu anda keþke bir çocuk olabilseydim diyerek
haydi koyda git artýk býrak beni o yalnýzlýðýn çelik pençelerin de
hep ayak izlerin kokuyor her bir bahtsýzlýðýmýn üstünde
bir seferlik de olsa bir git de
bir baþkalarýný birazda çiðne
karanlýktan çokça korksam da
yapayalnýz ve tek kalmak istiyorum varsa ki o ömrün geri kalanýnda
buda hakkým deðil mi?
merak etme kurtuluþ hiç mümkün olmaz tez kaybolurum
hep o karanlýklarýn içinde tüm güzellikler toptan yok edilmedi mi?
haydi daha fazla oyalama beni
üstüme çoktan ölü topraðýný serptiler bile
ha kuþ yemini de unutma onu da serp giderken üstüme
daha fazla ezip de posa mý da çýkaramadýðýn için aleni
yoksa bana küstün mü sen
kýrýp da parçalayamadýðýn daha neyim kaldý ki
yiðitsen az da sen kýr belini
en kötü ve en acýmasýz yerinden
bu alemde kime bel baðlasak anamýzý aðlatýyor
aþk bile hep sýrttan vuruyor
umutlarýmýz tüm sevdiklerimizin ellerinde eziliyor
kime az biraz güvensek ki
içimiz de hüsranýmýzýn yaðmurlarý sicim gibi çoðalýyor
daha da kime neye ve nasýl güveneceksin ki
dönmen gerek özüne eðer az bir cesaretin kaldýysa
öz koynunda sevgi ile beslediðin de sana düþman çýkarsa…
(06.01.2016) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!