SEN AĞLADIKÇA ÇOCUK!
Dudaklarýn,
Dudaklarýn kiren çocuk, yeþilimtýrak.
Buruk, kýzýla çalmamýþ henüz gözlerin kadar.
Kader deme bana sakýn,
Söyle hangi çocuk aðlar,
Kiren kýzarana kadar?
Býrak çocuk, býrak açýk kalsýn musluklarýn,
Aksýn depondaki acýmtýrak yoksunluklarýn.
Sen aðladýkça benim yüreðimde gün doðmaz.
Sen aðladýkça benim dallarýma kuþ konmaz.
Sen aðladýkça çocuk,
Sen aðladýkça yurt onmaz!
Hangi mýzýkçý çekildi evciliðinden,
Hangi oyunbozan kaptý kaçtý misketlerini,
Söyle çocuk, söyle bana,
Hangi ödlekte kaldý mendilin ki kapamadan boþluða düþtü elin!
Korkma çocuk,
Korkma söyle bana!
Çelik çomak,
Dokuztaþ,istop,
Söyle hangisinde eksildin yareninden ki
Bölündün böyle derinden?
Sen aðladýkça,
Sokutaþýnda dövülürüm ben imeceyle.
Sen aðladýkça,
Parmak uçlarýndan kanarým ben, Yeni yetme bir annenin týrnak kesiminde!
Gazyaðý ýþýldarken saç diplerinde çocuk,
Boncuk gözlerinin feriyle kim iftardadýr.
Kim firardadýr,
Kim firardadýr saklanbacýndan ki
dudaklarýn düþer avuçlarýma!
Sus çocuk,
Sus aðlama!
Sen aðladýkça anam biner salýma.
Sen aðladýkça safran siner alýma.
Sus çocuk!
Sus aðlama!
Sen aðladýkça kuþlar konmaz dalýma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.