MUHÎT-İ KEREMİM

Ey keramet sahibi! Yücenin en yücesi,
Sadýk kul eyle beni ey Muhît-i Keremim.
Ýremin gülizarý gündüzümün gecesi,
Yakta çöl eyle beni ey Muhît-i Keremim.

Ciðerime ok deðdi, ateþi kordur tende,
Bu ateþ olurmuydu canan olmasa ben de,
Ben gibi yanan kula þefaat vardýr sen de,
Akan sel eyle beni ey Muhît-i Keremim.

Gönül huþuya ersin çifte kanatla uçsun,
Ebabil dudaklarým ab-ý kevserden içsin,
Gülizar da lalezar gülleri çiçek açsýn,
Baðda gül eyle beni ey Muhît-i Keremim.

Gül tenli güller korkmuþ gecenin karasýndan,
Aþiyan periþaným gönlümün yarasýndan,
Taþlar ile örülmüþ iki dað arasýndan,
Geçen yol eyle beni ey Muhît-i Keremim.

Bir yol göster Yarabbim geride kalanlara,
Gönülden selam olsun bizimle gelenlere,
Nemutlu verdigimiz selamý alanlara,
Cana dil eyle beni ey Muhît-i Keremim.

Gönüllerde söylenen bu müminlerin marþý,
Yýldýzlar birer birer çiçekleyince arþý,
Hazana boran olup yüce daðlara karþý,
Esen yel eyle beni ey Muhît-i Keremim.


HARUN YILDIRIM

Sosyal Medyada Paylaşın: