ÇARE DEYİL

Namertler dört yaný, sardý ne deyim.
Gitsem çare deyil, kalsam ne fayda.
Mazim yazý deyil, hemen sileyim.
Gitsem çare deyil, kalsam ne fayda.

Dost dedim sarýldým, canýmý yaktý.
Hayalimi aldý, hanemi baþýma yýktý.
Dildeki sözlerim zehir olup, içime aktý.
Gitsem çare deyil, kalsam ne fayda.

Þapka düþtü, kel göründü, çok geç anladým.
Her yüze güleni ben adam sandým.
Herkesi kendim gibi, sandým aldandým.
Gitmek çare deyil, kalmak ne fayda.

Eþ, dost, arkadaþ, hemde akraba.
Kimseyi göremedim, baktým arkama.
Onlarýn dostu maddiyatmýþ, deyilmiþ bana.
Gitsem çare deyil, kalsam ne fayda.

Ben sizi Allah’ a havale ettim.
Gözünüz aydýn, ben artýk bittim.
Dertlerimi bir, bir içime attým.
Gitsem çare deyil, kalsam ne fayda.

Ozan Muhlis, Allah büyüktür derim.
Er, geç doðru yolun, bulur bilirim.
Gerçek dost olana, caným veririm.
Gitsem çare deyil, kalsam ne fayda.

Muhlis SÜNBÜLCÜ.

Sosyal Medyada Paylaşın: