Hiç deðilse yalan söyleme, Sevgi yok mu taþ kalbinde? Deðer bilmez olsan bile, Anlarsýn aþktan, sen de insansýn.
Yokluðun acý verse de, Bir gidip bir gelsen de, Yüreðinden beddualar etsen de, Anlarsýn aþktan, sen de insansýn.
Bakýþlarýn mýh gibi aklýmda, Gözyaþlarýn hala sol yanýmda, Gün gelirde, aklýna takýldýðýnda, Anlarsýn aþktan, sen de insansýn.
Geceler soðuk, yürekte yangýn var, Ben karalar baðlarken, sende hiç yok mu ar? Aklýmda sen varsýn, dýþarýda bembeyaz kar, Anlarsýn aþktan, sende insansýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oktay USANMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.