BİR MEZAR KAZILIR
Ah! neden durmaz ki akan gözyaþý
Yanaktan aþaðý birden süzülür
Damlayýp delince kaskatý taþý
Birer kurþun olur gönle dizilir.
Neden... Neden yürek kaynayýp çoþar
Kaynadýkça sanki sel olup taþar?
Ýnsan bu, kederle de doðup yaþar
Derviþ misali bir posta büzülür.
Omzumda bir yük ki daðlardan aðýr
Kulaðýmda kurþun onun’çin saðýr
Dilinden anlamam baðýr ha baðýr!
Gönlümde hudutlar sessiz çizilir.
Sýrrýna ermedim sýr bana gizli
Cümleler kaymasýn satýrlar buzlu
Saadet yosmasý olsa da nazlý
Yine de uzaktan hüzün sezilir.
Topraðýn kokusu sarmýþsa teni
Birgün çaðýrýrlar yorgun bedeni
Noktadan da küçük boyuyla eni
Kimedir kýsmet bir mezar kazýlýr.
nuri baþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.