Benden el etek çektiðin zamanlarda Ýçimde bir yerler üþüyor Sýnýr boylarýnda buluyorum kendimi Biranda Mayýnlý tarlalarýnda
Biliyorum, yeþil ovalarýn Çiçekli bahçelerin yasaklý bana Onun içindir Nefes nefese sýðýnacak Bir kovuk arayan Kaçaðýn oluyorum daðlarýnda Sarp kayalýklarýnda
Ve ateþler yakýyorum Gecenin en koyusunda Hiç el deðmemiþ Hiç göz deðmemiþ Hiç yel esmemiþ En karanlýk En kuytu maðaralarýn da
Kâðýt yanýyor kalem dokununca Kalem yanýyor kâðýda dokununca Sen yanýyorsun ben dokununca Ben yanýyorum sana dokununca
Andan sýyrýlýp Zamaný yakýyoruz sonra Geçmiþe ve geleceðe açýlan Tüm kapýlarý kapatýp Dem’e akýyoruz el ele Bedenlerimizden kurtulunca
Ýþte böyle! Her gece daðlarýnda Ateþler yaktým Demiri eritir gibi Ve þekil verir gibi, Yüreðimdeki örste Döve döve su verdim Aþk verdim Bana dair ne varsa verdim Seni anlatan kelimelere
Öyle çok biriktirdim ki sorma Omuzumda ki heybem Dolu ama En az benim kadar kaçak Kimliksiz ve isimsiz Sana sunacaklarýmda
Ýzmir - 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Dinç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.