ANKARA'DA BİR KIZ

ANKARA’DA BÝR KIZ

Ankara’da, egeli bir kýz sevdim,
Sanki gökten inmiþ kutup yýldýzým.
Yirmilik gönlümün emeli tekti;
Kara saçlý, benden kýsa ne uzun.

Kýzýlay’da gördüm elali gözler,
Upuzun saçlarý bahari gizler.
Mevlam gür yaratmýþ çatýk kaþlarý,
Baðlarým çözüldü, þaþýrdý dizler.

Her okul sonrasý çýkardým yola;
Yeter ki bu gönlüm teselli bula.
Sallardý mahsuzdan uzun saçlarý,
Bakardý bu gözler melek bir kula.

Anladým ki; saçlar leylak kokarmýþ;
Havaya egeden esinti sarmýþ.
Rüzgarlar getirdi sanki an be an;
Bizim oralardan bir yaradýlýþ.

Duydum ya... hem o da benim hemþeri.
Coþup dedim: "Ben de bir ege eri!"
Teklifte bulundum, tam usulünden,
Ankara Kýzilay kýyamet yeri.

Olmadý dostlarým, bu iþ olmadý,
Aþk hemþerilikle kalbe dolmadý.
Onun aklý baðda, benimki daðda,
Lakin bir egeli sevdi mehmedi.

03.01.2016

MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın: