Gece korkusu mu desem Gündüz sevgisi mi Siyaha büründü mü gece. Beyaz ardýndan gelir mi ?
Belki ansýzýn çalar kapýmý Gece olmasa da siyahtý kalbi Karanlýk olmasaydý eðer. Görmez miydi hiç beni ?
Saçlarý siyahtý gözleri de. Kalbi gibi sanmýþtým. Karanlýðý yüklemeye çalýþsam da her zerresine. Ama beyazdý elleri de.
Unutma sen siyahsýn. Beyazýný bulduðun da tamamlanacaksýn. Ve þunu hiç bir zaman unutma. Sen tutulan aydýnlýk kadar yaþayacaksýn.
Gece oldu mu susarým karanlýk mabedin dibidir. Çünkü sessizlik, gece gibidir. Elini atarsa eðer tüm renkleri bile örter. Saçlarýn ve gözlerin gibi, Benimki de bir gündüz sevgisi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse Taşcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.