Sürgüne gönderdin umutlarýmý, Aþkýmýn alevine buzlar býraktýn. Hýrslarýna kurban ettin, Heyecanýmý, Düþlerimi, Gülüþlerimi. Haydi git, bekler seni Gökkubbe bildiðin yüksek saray, Bulutsuz gökyüzü, Yaðmursuz bulutlar...
Beni çýkardým hayatýndan, Ufkunu sana býraktým, Aç açabildiðin kadar. Cehaletine ilim olsun arzularýn, Doyumsuzluðuna tokluk, Hýrslarýna tecrübe olsun Yüreðime prangaladýðýn ayrýlýk...
Küçük bir huzur dilerken hayattan, Ettiðin büyük sözlerin, Aðýrlýðýný hissedeceksin. Acýsýný hissedeceksin vicdanýnda Ardýnda duramadýðýn vaatlerinin. Sen, Aynada büyütürken kendini sözlerinle, Ayrýlýðýnla küçüleceksin...
Yol senin, ýþýk senin Üstüne bastýðýn basamak benim. Büyük yükler býraksan, Tepiþsen de üstümde Artýk acýmaz tenim. Dönme artýk yüzünü, Adýmýný hýzlý at Dönme sakýn yolundan, Iþýða koþ son sürat.
Iþýk sandýðýn mumlar, Hatýrlatacak sana unuttuðun o akdi. Þimdi sende, kalbinin, Sessiz aðlama vakti... Sosyal Medyada Paylaşın:
AKYÜZüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.