Sesinde sakladý ona ait tüm yaralarýný Her tebessümün kýyýsýnda savrulurdu anýlarý Gözlerinde yaðmur taþýrdý güzel bakýþlý kadýn Üstündeki dogmalar akýp gitsin diye...
Sürme diye çekti tarifsiz acýlarýný Sustu, Kabullendi ona emanet tüm sancýlarý Göklerden yýldýz toplardý kadýn Söndürülmüþ ýþýðý yansýn diye...
Yalnýzlýða tutundu bir korku içinde Teninde nefesleri hissetti yaþý büyüdükçe Düþlerden günler örerdi kadýn Çalýnmýþ yarýnlarý oldursun diye...
Ve bir gün, Bir boþluðun, bir karanlýðýn ortasýnda Kalbi her bir zerresine kadar açýk yakalandý kadýn Soyundu tüm çaresizliklerini Ýnandý Afaroz etti bu zamana kadar kabullenilmiþ tüm aðrýlarý, günahlarý
Çekip gittiler...
Bir gece, Özleminden Yüreðinden öldürüldü kadýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selin Şentürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.