BİR YETİMİM BENDE....

Düþüyor bakýþlar üzerime tek tek
Fýsýl fýsýl konuþmalar
Düþüyor boynum yerlere
Usul usul dizlerime

Üzerimde savaþtan kalan son örtü
Kiminin saðý kiminin solu çöküntülü
Ayaklarým daysa yokluk ve soðuðun kesikleri
Bitmiyor ki yetimin dertleri

Bir el bekliyorum iþte
Bu zemheri de
Soðuða üþümüyorum ben
Kim üþümez ki çaresizlikte

Ýnsanlardaki bilmemezlik de
Kayboluyorum bende
Kiminin gözünde
Kimininse geçip gittiði bir köþede

Evet yetimim
Aç ve susuz
Ýhtiyacým var iþte
En çok da sevgiye

Bir savaþ yolcusuyum bende
Körden çýktým
Ayaza geldim iþte
Baktým ki ne körlük bitiyor
Ne açlýk tükeniyor

Sýðýnsam da o karton kutuya
Üþürüm ben bu gece de
Talihsiz bir kader deðil de
Ýnsanlar insanlar çok yalan be anne
Çok yalan...özgür ruh....




Sosyal Medyada Paylaşın: