DOSTUM TUT
DOSTUM TUT
Dostum, tut mazlumun öksüz elini!
Yapmazsan, ömrünü yazýk edersin.
Tut da kurtar onu, hem de kendini!
Haydi davransana, niye beklersin.
Kaldýrdýðýn eli, birgün ölürsen,
Araf’da bir rehber, Sýrat’da vezir,
Adn Cennetlerin’de komþu görürsün.
Yaþarken de, yalan dünyada hýzýr.
Bu el, bir yetimin garip elidir,
Aç ama, utanýp söyleyemeyen;
Ardan dilenmeyen, yoksul dilidir.
Tanýrsýn onlarý, tam yüzlerinden...
Hesapsýz verilen nimet içinde,
Baþýný çevirip, geçip gidersin.
Allah’ýn mülkünü neden görmezsin,
Haydi gafil olma, yürü gerçeye.
02.01.2016
MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.