Her kimse gibi yalan söylüyorum bende
Uçurumun kenarýnda ateþin aðzýndayken
Aklýmýn soðukkanlý sebeplerine daldýrýp
Nefsimin þahikalarýna çýkararak gönlümü
Gülümsüyorum acýlarýma gerçeklerime
Sonumun kývamýna sýkýlanýrken hemde
Yalan yokluðun yükünü hafifletiyor önce
Mesela tokum diyorsunuz dünyaya
Az önce çok sevdim layýk olaný diyorsunuz
Aðzýnýzý þapýrdatarak acý gerçeði susuyorsunuz
Birde yalanlý olmanýn yýlaný sizi korur
Gözetir zannýyla gerçeklerin mahcubiyetinden
Daha, çok inanýr oluyorsunuz yalanýn tadýna
Yalan söylüyorum bende gördüklerim duyduklarým
Dahasý dahasý sevdiklerim yalan olduðu için
Hunharca içimin kapýlarýný örterek iyiye
Yalanýn ufuklarýna sýðýnýyorum ipeklenerek
Ýþim bu benim insan olmaktan caydým
Hem en kadim yeni modasý bu insanlýðýmýn
Mutluluk arayanlarýn sýrtýnda þaklayan
Bu kýrbac kutsalýdýr en çokta aþkýn
Biliyorum sizde benden yanasýnýz
Avuçlarýnýzda kimsesizlik saklýyken
Hiçbirþeyin farkýnda deðilmiþ gibi
Ölümüne yarýn diyorsunuz yarýn
Herþey yeniden baþlayacak
Yarýn diye biþey yok yok yarýn diye birþey
Olmasý için gerçekler lazým çünkü
Eli ayaðý kalbi düzgün gerçeklerden
Yapýlmýþ bir öncesi hayat lazým çünkü
Oda sizde yok bende yok onda yok
Ne yapalým yalana devam gerçeðe sus
Oyunu oynayýp son uykuya yatalým