Hani beraberdik, ölene kadar,
Kýrkýmý aþmamý, durdun bekledin,
Umudum çaresiz kalana kadar.
Derdi kucaðýma verdin bekledin.
Saða sola koþtum, epey dolandým.
Derde derman diye rýza dilendim.
Yollarým kapandý, kana bulandým.
Al kanlar içine girdin bekledin.
Ne bildim, ne gördüm, olan biteni,
Can evimi tutup kesip ataný,
Hastanede köþe bucak yataný,
Bin bir düþünceye sardýn bekledin.
Yine de yeþerttim seni içimde,
Bebek gibi yeni doðmuþ biçimde,
Sana güvenmekmiþ benim suçumda,
Beni yataklara serdin bekledin.
Nasýl güveneyim ben sana nasýl.
Tekleme bir daha kalbim hep kasýl.
Seninle kavgamýz ikinci fasýl.
Hakk’a Birisi’ ni, sordun bekledin.
Zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.