Sular çekiliyor yavaþ yavaþ hayatýmdan
Þimdi karlar yaðýyor þehrimin üstüne
Umutlarýmla birlikte
Düþen bir yapraða baðlýymýþ demek hayat
Aynalara bakmýyorum seni sormasýnlar diye
Gece nöbetlerine býrakýyorum gözlerimi
Anlayacaðýn efkârýna gebeyim
Gözlerim deliyor baktýðý yeri
Elimden alýnýyor geceler
Yürek hasrete vurgun anýlarýn mateminde
Yanlýþ rüzgârlar esiyor dallarýmda
Ezberimde üç beþ hasret türküsü
Aþiret kurmuþ
Neþe ve keder ayný tasta
Herkes gibi geçiyorum geceden de
Kimseye kalmýyor gece
Seferiyim anlayacaðýn
Boþluktayým
Bir dert saç bana yeniden
Doldurayým vakti
Dönüp dolaþýp ayný kederlere banýyorum þiirlerimi
Gün biter
Bir talan baþlar her gece yeniden
Sen gülüþünü meze ederken baþkalarýna
Caným yanýyor her aklýma düþtüðünde
Kemiriyor içimi sessiz kalýþýn acýlarýma
Oysa yeniden kanar diye korkuyorum da
Gözlerin gözlerime deðdiðinde
Yeniden anadan doðma bir yalnýzlýðýn ortasýnda kalacaðým diye
Yastýðýma biriktiriyorum gözyaþlarýmý
Ne zaman elimi kaleme götürsem
Dilimden ismin dökülüyor yine de
Dökerken içimi þiirlere
Ödüm kopuyor
Ömrüm yetmeyecek diye þiire
Nefesim de sözüm de kesildi kesilecek
Allah’ým ne olur kesme sözümü