Uyan

Ruhum sarýldý zahiri tümcelere,uyan
Feryadeller dünyasýnýn çocuðuyum ben
Karanlýklarý hayatýma asmýþ bir kýzýn aþkýyým
Uyan sevdiðim dalgalar..
Ruhumu düþleyen baharlar var
Hepsini,her birini usul usul deliyorum kaçýþlarýmdan
Ve kaçýyorum bu þehirden
Halim delik deþik düzar olmuþ
Yabani bir merhabayla açmak lazým yine sözcük baðýný
Mevlana’ya tutunmalýyým bu akþam
Mevlama ettiðim dualarýmla.


Uyan!
Kayýp sevdalar büyüten nice ayrýlýklardan geçtim
Ben devrimi yok olan bir niceyim bu baharlarda
Son kez sus ve gözyaþlarýma dola gözlerini
üþümesinler deðil mi?
Belki o zaman sana yoksun bir þehirde açmam hecelerimi ,
Kaðýdýn en kuytu köþesine
elemem ellerimi yek diyarlara.
Kanadýðým hasret kaçmaya yer arýyor
Uyan.

Senin olmadýðýn þehirlere küsüm ben
kanrevan gibi geliyor sokaklar
bileklerimden deðil
sancýlarýmdan yoksun sen..
Bu þehrin bir diyarý daha var sana aþýk olan
yar ve sefa sana hayret
’gözler gök çölü’ yaþamým
Uyan,ki bahar sahici bir merhaba desin düþlerime
mevsime ýlýman yaðmayayým artýk
yaþam beni,sana tehlikeli bir yolculuk yapmýþ
þimdi ne desem de versem sana duçar olan aþkýmý
Merhaba desem ömrüm kýsalýr
Hoþçakal desem ayrýlýk bile darýlýr bana tüm þiirlerde..
Uyan...
Sosyal Medyada Paylaşın: