MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

EVSİZLER VAR YA AZİZİM
gürhan

EVSİZLER VAR YA AZİZİM






soðukta sokakta kalan evsizler var ya azizim
onlar diyorum ne yaparlar kar kýþ günü
bizler doðal gazý yakmadýk mý
evde kýzýlca kýyamet kopar
odunu harlamadýk mý art arda
dananýn kuyruðu bir kopar pir kopar
kömürü uyutmadýk mý sobada sabaha kadar
baþýmýza gelmedik kalmaz
baþýmýzý sokacak bir evimiz var çok þükür
ocakta hiç deðilse çorbamýz
demlikte çayýmýz kaynar kanýmýz
þükür ancak dertte olursa baþýmýz
onlar banklarda uyur, atm’elerde
saç sakal iç içe girer,
mideleri açlýk kramplarýyla küçülür
sancýr ve kanar
hepsinin bir hikayesi vardýr
yüreðimizi aðrýtan, kaderdir deriz
oysa kederdir bizi hallaç pamuðu gibi atan
kanayan insanlýðýmýzdýr damar damar
kaldý mý ki insanoðlunda ar, dýþarýda kalan var
patlamýþ bir þehir suyu þebekesi gibi
kanayan insanlýðýmýzdýr
pansuman dahi çare olmaz
eksi bilmem kaça vurur termometre
insanlýðýmýz da eksileri gösterir
eksiliyoruz azalýyoruz tükeniyoruz
dibi buluyoruz farkýnda olmadan
soðukta sokakta kalan evsizler var ya azizim
onlarýn diyorum
üst baþlarý incedir, eskidir, yýrtýktýr þimdi
umrumuzda olsun diyorum
askýda ekmek diyoruz ya
askýda bir ayakkabý bir kazak da olsun
belki de bir mont bir oda
marka olmadý mý giymeyen gençlere bakýyorum
moda olmayan þeyi takmayan kýzlara acýyorum
haline bakýp þükretmeyen kula kýzýyorum
cep telefonsuz yapamayan ama
dýþarýda bir çýplaðý gördüðünde yüzünü kapayan
ona acýmayý dahi beceremeyen
aðlayamayan yanamayan bir gençlik
ayný daire içinde kendini bir türlü aþamayan
doya doya yaþayamayan...
aç olan var, biilaç olan, çýplak olan
her tarafý viran bir ev gibi akan var
sokaklarda kalýp da yüreðimizi yakan var
savaþýn çocuklarý kimi kimi yokluðun adamlarý
yok yeþil çaydýr, zencefildir, ýhlamurdur
bir dakika orada dur kardeþim
yaðan kardýr lapa lapa
hastalýðý kapa kapa pamuk deðil
yaðmurdur sicim sicim inci deðil ipe dizilen
ayazdýr caný yakan yaz deðil
dýþarýda kalan hiç de az deðil
insanýn içi kanýyor durup dururken
insanýn içi yanýyor kýþ günü onlarý görünce
trafik ýþýklarýnda onlar
bankamatiklerin önlerinde camilerin
ve köþe baþlarýnda her sokaðýn
ne de çokturlar, bazýlarýna göre onlar yokturlar
ayaklarý çýplak elleri boþ gözlerinde bir medet
yardým et der gibi
sofra bezleri eski yýrtýk bir gazete parçasý
lokanta camlarýnda açlýklarýný giderirler
baca dumanlarýnda üþümüþlüklerini...
bir ekmek parasý verip insanlýðýmýzý bastýrýrýz
zemherinin bastýrdýðý günlerde
soðukta sokakta kalan evsizler var ya azizim
bu kadar insaný nasýl biriktirmiþiz
nasýl çoðaltmýþýz ve nasýl bu hale getirmiþiz
bu yüzden yaþamaktan utanýyorum
ve susuyorum gözlerimde yaþlarla

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.