DEHLİZ

Kuþ uçmaz kervan geçmez
Rüzgarým dev daðlarda
Gökyüzü bile hissetmez
Yüreðim kan aðlarda

Gizemi son devrenin
Ruhum sanki yasaklý
El deðmemiþ evrenin
Dehlizlerinde saklý

Küçük bir kulübede
Kuytuda ve tahtadan
Göz kýrparým ebede
Ruhtur huzuru tadan

Koynunda yalnýzlýðýn
Taþýnan dimdik beden
Sanki vefasýzlýðýn
Acýsýdýr yok eden.

Vefasýzdýr yýllarda
Gelip geçen baharlar
Çileli dar yollarda
Sanki hep beni arar

Çiðneyerek gururu
Umursamaz giderim
Ruhu su gibi duru
Topraktan bir bedenim

Emanet denizlere
Artýk gönül kafesim
Dar kuytu dehlizlere
Sýðýnan tek nefesim
1 Ocak 2016
Sosyal Medyada Paylaşın: