Beyazın sıcaklığı olsaydı yağan kar tanesinde Güneşi özler miydik hiç akasyameral
Beyazın sıcaklığı olsaydı yağan kar tanesinde Güneşi özler miydik hiç
Beyazýn sýcaklýðý olsaydý yaðan kar tanesinde Güneþi özler miydik hiç Sevda kadar yakýcý ayrýlýk kadar cehennem
Paha biçilemez bir oyuncaksýn yüreðimde Bir avuç nar kýzýllýðý gece kadar cazibeli Saydam mavi gözlü çocuklar afacanlýðýnda Bir avuç çakýl taþý aðýrlý kadar çocuksu
Omuzlarýmda yýllarýn aðýrlýðý ezilmekte Üzüm gözlerden sýzan yaþlar kadar yakýcý tuzlu tuzlu Ve bu gece dökülen ömür yapraklarýný süpürdüm Kýrýlgan can kýrýklarý tekrar acýttý yüreðimi haberin var mý
Sessizliðin kulaklarý saðýr eden sesiydi beni saðýr eden Küsme ey yar Senin sevgi fýsýltýný ben duyamadým
Dertler miadýný doldurdu bende O yüzden bu gece umuda yelken açtý yüreðim Yanýmda yokluðun ardýmda dertlerim aðlamakta Týpký yaprak dökümüne uðrayan yýllarým gibi
Bir sýra inci beyazlýðýnda Boðaziçi Üþüdü Ýstanbul kar öperken yüreðini Ýstanbul’un yalnýzlýðý kadar çýðýrtkan Yalnýzlýðýn kanatlarý kadar martý
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.