ben öðretmenim, kýrýk kalplerde ümidim þakaklara düþtü beyaz ne fark eder ki; içimde büyür yediveren kokusu kalpleri ýsýtan sevgi tohumlarýdýr ruh ve kalpten beslenen sizler, gönül ilhamýmsýnýz. kýyamam sizlere, bana, ömür çiçekleri iken, þimdi oldunuz gönül çiçeklerim hepiniz, birer anadolu hepiniz, sol yanýmda muradým hasret mi? seven gönüllerde eksilmez hissiyat ne fark eder ki; hepiniz, ömür trenimde birer bahtiyar birer rayiha, gözlerinden ýþýk saçan yüreklilerin ýsýttýðý yüreklere selam anadolunun masum cengaverleri, sizler, ömrümce yetiþen birer asalet, birer duruþ taifesi, gönül çiçeklerimsiniz. sizler, birlik ve beraberliðin kilim dokusu þimdi etrafta yayýlýr, zarif sevdalarýnýzýn, naif, gül kokusu... y/erdoðan-konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.