ÖLÜME ÖMÜR VERMEK

Ölüm özlenir oldu sorar dururlar.
Levh-i mahfuzda yazar ne kadar ömrüm.
Üstünkörü üzülüp gene yaþarlar!
Meðer gelmekmiþ dünyaya benim de cürmüm.

Örseler her an seni yiten umutlar,
Zerre kalmaz içinde yarýna dair.
Lakayýt bir edayla neden sorarlar.
Endiþe zühur eder damaðýn kurur.

Neden sorusudur hep cevap bulduran.
Ýz býrakýr kalan her cevapsýz acý.
Rahata ermez insan ölür acýdan,
O bulmadýðýn cevap kemirir durur.

Lal olur dilin bir de anlatamazsýn.
Debelenip durursun kurtulamazsýn.
Umut biter sonunda öksüz kalýrsýn!
. diye ömrüne bir urgan vurur.

Ýbrahim TOPRAK
Sosyal Medyada Paylaşın: