Kirpiklerinde buz tutmuþ hayallerim Silemedim hava soðudu artýk Islanmýþ gözlerim Kimse bilemedi kimi sevdiðimi Yüreðimde bir alev Yandýkça içimi yaktý Kaydý deniz ayaðýmdan Kumlar üstüne yýðýldým Sen hayatýmdan gittiðin zaman
Üzüntüden nereye gidiyor Biliyor musun ayaklarým Param parça yüreðim Darmadaðýn saçlarým Gönlüm yalnýzlýða alýþmamýþ Yaþam kolay mi dersin Nasýl yaþarsýn sen Nerede uyursun Neler yersin Nasýl bir insansýn sen Diye sordun mu bir kez
Sen buna yaþamak mi diyorsun Artýk bitti diyorsun Gidiyor musun Ama ben silmedim silemedim Anlýyor musun silemedim Nasýl silersin kendinden beni Ben silemedim Beyaz defter gibi ruhun Ýzi kaldý dudaklarýmda Hasret kokan nefesin Hala durur gönül yapraklarýmda Ben ilk kez sevdiðim birini Nasýl unutabilirim
Ýlk göz aðrým Umut çiçeðim Göz nurum Geleceðim Bebeðim Baharlarýmýn kelebeði Ama gerçekten sevdim Kimseye göstermedim Sevgiyi senden baþka Hiç sevemedim ki Ne var sende Onu asla bilemedim Ama ben silmedim silemedim Anlýyor musun silemedim Ne kendimi bu sevdadan Ne de seni silemedim
Behçet Bük 1195/31.12.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.