GÖNLÜNDE ŞİMDİ
Saatleri sayýyorum, bir bir
Babasýný bekleyen çocuklar gibi
Ömrüme ömür katýyorum
Unutulmuþ rüzgârým kulaklarýnda þimdi.
Er ya da geç aynalar tutuþacak
Sokak lambalarý altýnda köpekler susacak.
Bir ses gelecek uzaklardan
unutulmuþ resimim ellerinde þimdi
Gül kokusu bedenin solacak
Annen karþýnda saçlarýný yolacak
Bir oradan bir buradan yollar kapanacak
Yollarý kapanmýþ Roma’yým, þehrinde þimdi.
Güneþ ýsýtýr, rüzgârlar aðlatýr
Rüzðâr, sönmüþ ateþi alevlendirir.
Dost bildiðin zaman hüzünlendirir.
Gülmeyi unutmuþ çocuðum, gönlünde þimdi.
Ah kalkýp ayaklarýmý hýzlandýrabilsem!
Yine bir gök gürültüsü hafýzamda
Vitrinde tozlanmýþ kitaplar arasýnda
Okumayý unuttuðun bir satýrým þimdi.
Köy yollarýnda lastik ayakkabý.
Yýrtýk pýrtýk elbise, yamalý gönül
Kuþ avýnda, elinde sapan
Vurmayý unuttuðun kuþum, taþýnda þimdi.
Annem derdi elektrik mi vardý eskiden
Bir lüküs lambasý ya da mum kokusu isten
Karanlýðý silip bir geliversen
Yakmayý unuttuðun mumum þimdi.
Zamaný vuran saçlarýnda ak,
Maziyi unuttun, dönüp bir an bak
Saatleri sayan bir çocuk vardý.
Gömmeyi unuttuðun, ölüyüm þimdi.
M . Ö.
Kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.