Gözümün feneri
Oy maðrur gözlerine kurban olduðum yarim,
Bak bir dinle beni da,gör sana ne diyeceðim,
Ýki koca daðýn arasýndan akan nehir gibiyim,
Ne güneþin doðuþunu görüyorum ne batýþýný.
Bir tarafým da kýþ bir tarafýmda bahar havasý,
Gel be zalýmýn kýzý,deðiþsin damaðýmýzýn tadý.
Duman duman tütüyor köyümün karlý tepesi,
Hele bir dýþarý çýk,inan ki,soðuk kesiyor nefesi,
Ateþin lazým bana,tutuþmuyor gözümün feneri,
Devletin Piri,tacizci bir uçaðý düþürdüðü gibi,
Düþürme beni da,benim ha bu yüreðim sana ne etti ki?
Sadece sevdim be vicdansýz,çok mu gördün bunu yani.
Rüzgar güllerine yakýn,dolanýyorum bir saða bir sola,
Çamur oldu pantolonumun paçalarý,niye çýktýk ki dýþarýya,
Dedim belki gökten zembil ile inen kar tanecikleri gibi,
Yarda kendini býraký verir,Tanrýnýn kollarýndan ta bana,
Ah be Seyyahým yine duygulandýn ya,yapma bunu da,
Þekeri elinden alýnan çocuk gibi,içine doðru aðlama.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.