Ne yanarsın deli gönül?

Ne yanarsýn deli gönül köz gibi
Mecnun gibi çölde kora mý düþtün?
Nasibine küsmüþ kýrklýk kýz gibi
Bir topala, yoksa köre mi düþtün?

Binbir türlü bitmez dert mi var sende
Ýçini kemiren kurt mu var sende
Sarp kayada baþýnda yurt mu var sende
Yaylalardan inip, kýra mý düþtün?

Sermâyeyi borsaya mý yatýrdýn
Orda burda serveti mi yitirdin
Gemi misin karaya mý oturdun
Kasýrgaya yoksa kara mý düþtün?

Dibi bulunmayan suya mý daldýn
Bir mâsum can yakýp, günah mý aldýn
Gizli kaçamaktan gönül mü çaldýn
Ýki evli gibi dara mý düþtün?

Ýpek ibriþimin tül olmadý mý
Yârenlerin, dostun hâl bilmedi mi
Kondun da dalýna gül gülmedi mi
Garip bülbül gibi zâra mý düþtün?

Ýsteðin dileðin arzun bitmez mi
Þöhretin ünvanýn adam etmez mi
Sevip sevildiðin artýk yetmez mi
Kahrý çekilmeyen yâra mý düþtün?

Vurdular mý söyle yaralý mýsýn
Öksüz müsün bahtý karalý mýsýn
Delice aþýk mý, sevdâlý mýsýn
Ben Kederli gibi nâra mý düþtün?

Etme deli gönül, eyleme nazý
Bana bir hiç gelir sendeki sýzý
isterdimki daha söyleyim sözü
Benim gibi sen de zora mý düþtün?

Kederli/Almanya, 07.03.2007
...........................................................................................................................
NasreddinCe Kederli
-Hocam, sizi kimse sorsam; ‘’herþeyi bilir’’, diyenler var, ama ben inanmýyorum buna.
-Neden evladým?
-Benim bir sorum var; onu, siz bile bilemezsiniz.
-Ben bilirim, haydi deneyelim.
-Oldu Hocam, ama bahse girelim; bir tavuk, bir horozuna, kabul mü?
-Kabul evladým..!
-Söyleyin þimdi bakalým Hocam; dünyada önce tavuk mu vardý, horoz mu?
-Vallâhi bilemeyeceðim evladým, haklýymýþsýn. Ama izin verirsen, bir de hanýma sorayým,
o bu iþten çok iyi anlar...
-Tamam Hocam; sorun...
.....
-Ne diyor Hocam eþiniz?
-Diyor ki; ‘’ona sor bakalým, evinde horoz mu varmýþ, tavuk mu..’’?
-Ýkisi de vardý da Hocam; iki gün önce tavuk, dün de horoz kayboldu...
-Dur hanýma ileteyim...
.....
-Ne diyor eþiniz Hocam?
......
-Kesinlikle tavuk varmýþ, diyor!
-Nerden biliyormuþ pekii Hocam?
......
-Dediðine göre bizim tencere ‘’kâlu belâdan buyana iki gün evvel ilk defa birini görmüþ de..!
-Þimdi yakaladým sizi! Tavuðumu çalýp, yediniz!
-Yemin olsun, evin nerede, onu bile bilmeyiz evladým.
-Ýnanmýyorum, sizi mahkemeye vereceðim Hocam!
-Boþuna zahmet edersin!
-Neden boþunaymýþ Hocam?
-Nasýl olsa kadý benim..!
-O zaman günaha girdiniz, hakkýmý helal etmem!
-Bahisi ben kazandým ya; nasýl olsa ödeþtik sayýlýr, daha ne hakkýymýþ..!?
-Günahý n’olacak pekii Hocam?
-Bir tavuk yerine, hem tavuk hem de horoz kazandým ya; horoz da kefâreti sayýlýr!
-O zaman horozumu yediniz!
-Ýnanki biz yemedik!
-Ya kim yedi?
-Bizim köpek..!
-Nasýl olur Hocam?
-Eti kart çýktý da..!
-Hah! O zaman tavuðumu siz çaldýnýz!
-Yok; onu da, köpek getirmiþti!
-O zaman, þimdi köpeðinizin hakkýndan gelirim!
-Bak iþte, bu çok zor!
-Neden Hocam?
-Onu da, ayý yedi!
.........................................................................................................................
Okurlara uyarý:
Nasreddin hikâyelerinin temelinde, ülkemizin sosyal, siyâsî, dînî ve toplumsal sorunlarý yatar!
.........................................................................................................................
Sosyal Medyada Paylaşın: