UYAN ARTIK TÜRKİYE !

Dolaþýrken deryada, ben mahzunum, sen mahzun
Þimdi kaldým nehrimde, çocuklar gibi yoksun

Ürperen kanadýmla, artýk mazim aðlýyor
Küllenen ateþimi, günahlarým daðlýyor

Ýçimdeki gazalar, yandýkça harlýyordu
Üstüme doðan güneþ, bir baþka parlýyordu

O zamanlar kopardýk, Tanrý Daðlarý`ndan biz
Hiç yorgun düþmemiþtik, kader aðlarýndan biz

Atam asýrlar boyu, gazalarda yaþadý
Karanlýðý terketti, ziyalarda yaþadý

Bir ziyaydý ki yanan, Ýslâm`ýn ýþýðýydý
Fethe koþan atamýn, deðiþmez mantýðýydý

Bu kapýdan girmiþtik, vatan denilen cana
Fatihalar yolladýk, o yüce Alparslan`a

Malazgirt ovasýnda, nice canlar kükreþti
Can denen Anadolu, bu tarihte Türkleþti

Ey Anadolu`m, sensin! Koç yiðitler yataðý
Yükselmiþti devletim, Söðüt, onun otaðý

Devletimin temeli, tekbirlerle atýldý
Yarenlerle erenler, gazalara katýldý

Çýktýðýnda kýnýndan, aþkla yalýnkýlýnçlar
Tükenmedi içinde, düþmanýnaydý hýnçlar

Fetihlerle bu zaman, bir bir öðütülürken
Seher vakti Bursa`ya, ulaþýlmýþtý hemen

Bursa, ey yeþil Bursa! Sen, Ýstanbul öncesi
Sen bil ki Osman Han`ýn, içindeki gözdesi

Söðüt`teki ilk huzme, ýþýdý Osman Bey`le
Devletimin güneþi, parladý Orhan Bey`le

Söðüt, Domaniç derken, ilk hedefti Ýnegöl
Kanunîyle olmuþtu, Akdeniz, Türk`e bir göl

Ýþaret verdi Osman, en büyük hedef: Bursa!
" Ah! " demiþti içinden, Ýstanbul benim olsa

Hedefini bulmadan rahmetlere karýþtý
Orhan Bey zamanýnda, nilüferlerim açtý

Uyanýrken talihim, rüyam yeþile döndü
Ýçimdeki elemim, Bursa fethiyle söndü

Murat Han ki devletin, üçüncü sultanýydý
Söðüt`teki halkanýn, bir baþka niþanýydý

Leventlerim vuruþtu, Murat`la Kosova`da
Tanýdý beni âlem, dað,bayýr ve ovada

Tutuþunca Kosova, can verdi Murat Han`ým
Benim de onlar gibi, cennet olsun mekâným

Devletimin talihi, Yýldýrým`a kalmýþtý
Öyle gözü pekti ki, fetihlere dalmýþtý

Milletimin kalbine, alevlerden düþtü kor
Bu Ankara çok yaman, Timur`la savaþmak zor

Ýki cihangir devlet, Ankara`da buluþtu
Bu amansýz savaþta, yanýk kalpler oluþtu

Ankara, ey Ankara! Düþürdün beni dara
Uðramýþtý devletim, kem gözlerle nazara

Yýldýrým Han`dan sonra, Çelebi`ler taht kurdu
Bir dönem Osmanlý`nýn, ýþýklý bahtý durdu

Birliðe düzen veren, Çelebi Mehmet Han`dý
Þaný yüce milletim, zaferlerle uyandý

Yârâb! Vurunca mehter, savrulurdu naralar
Tarihe þan veriyor, zaferlerle gazalar

Çelebi`den sonra ki, gelmiþti Sultan Murat
Edince içten dua, oluþmuþtu bir murat

Öyle bir sultandý ki, Varna`da destan yazdý
O, Türk`ün talihine, çizilmez ferman yazdý

Göçtüðünde dünyadan, bir oðul býrakmýþtý
Öyle bir oðuldu ki, çað, çaðlara akmýþtý

Dersini aldýðýnda manevî sultanlardan
Çok farklý düþünmüþtü, geçmiþteki hanlardan

O, peygamber müjdesi: Fatih Sultan Mehmet Han
Ýstanbul`da tarihi tarih yapan bu sultan

Karadan Marmara`ya, çektiriler çekildi
Fetih olana kadar, ne çileler çekildi

Çekilen çilelerde, sayýsýz gaza vardý
Onlar deryada bile, yüreklere sýðardý

Fatih`imdi o benim, açtý bir bir seferler
Gazalarda ardýndan, koþuyordu neferler

Köhneleþmiþ Bizans`tan, almýþtýk Ýstanbul`u
Þu an benim yüreðim, fetihlerimle dolu

Rabbine kavuþunca, Bayezit`ti gelen Han
Yavuz`du tarihime, altýn sayfalar açan

Onlardý Ridaniye, Memlûk, Mýsýr, Çaldýran
Öyle bir Yavuz`du ki, düþmaný bile hayran

Muhteþem Süleyman ki, dayandý Viyana`ya
Devletim büyüðünce, yaslandý Avrupa`ya

Kader: " Yürüyün! " dedi, yürüyün arþa kadar
Volkanlaþan yüreðe, bu umman nasýl sýðar?

Zamanlarým karardý, þu dünyamýz küçüldü
Büzülünce fetihler, þevklerimiz çözüldü

Devletim üç kýtada, yaþarken dolu dolu
Son vatan parçasý kaldý, ismiydi: Anadolu!

Bir zamanlar atam, yüzerlerken deryada
Þekillendi mefkûrem, þimdi baþka hülyada

Önce Çanakkale`ydi, sonra Ýzmir`di durak
Mustafa Kemal`imdi, beni millet yapacak

Tarih sayfalarýný, yüreðimde açmýþým
Mýsralarda onlarý, yüreklere saçmýþým

Ey çaresiz milletim! Titre ve dön kendine
Türk`ün yürek gücünü, âleme anlat yine

Hani Emre`m Yunus`tu, hep dillerde gezerdi
Görüp gönlüyle bizi, ummanlarda sezerdi

Mevlânâ " Aþk! Aþk! " diye, kalbi dile gelmiþti
Koklayýnca cenneti, gönlü güle gelmiþti

Ey neslim! An mazini, dönmeyesin þaþkýna
Kendine gel ne olur, bu fetihler aþkýna

Vatanýn sevgisiyle dolu olan yürekler
Þimdi artýk sizlerden, yeni kývýlcým bekler

Korlanan kývýlcýmla, tutuþasýn ey neslim!
Olmayasýn namerde, sen kolaylýkla teslim

Þimdi aldan bu bayrak, senden bir rüzgâr bekler
Ümidi solan halkým, yeniden bahar bekler

Kalk tarihim ayaða, sayfandaki güllerle!
Talihin kör anýnda, UYAN ARTIK TÜRKÝYE !




Sosyal Medyada Paylaşın: