Doluyuz Gül-i rana hem de kursaða kadar
Ülfetin mahlesinde sesimiz kýsýk çýkar
Ölüyüz sinemizde sindik topraða kadar
Ýçimizde kocaman virane yerler býkar
Sükûtu saðýr eden kalabalýk ömürde
Geride ayak izi kendini zora sokar
Lügatý þatafatlý insan neler görür de
Bakýþýný saklayýp yüzüne maske takar
Hâle hissini veren sözler deðil mecazi
Mayalanan yürekte niyet bendini yýkar
Dünyanýn tarlasýnda hata çeker terazi
Her kýssayý yazdýran ibre zamana bakar
Denilir ki hüzünler içten de okunurmuþ
Dillendikçe can yakýp özden kahýra akar
Ruha aðýr ne varsa sabýra dokunurmuþ
Sýðýnaðýnda yolcu, bir yol felaha çýkar.
Nezahat YILDIZ KAYA