Ben Yoruldum Hayat...
yoruldum hayat
yoruldum
yeter artýk gelme üstüme,
sýralanmýþ vefasýzlar peþ peþe
yüreðimden düþen düþene
aslýnda unuttuðum kimseler yok silinip giden deðerler var sadece
bu kadar ihanet
bu kadar namertliðe gücüm yetemiyor artýk
itiraf ediyorum hayat
ya anlat bana kendini.ya da her defasýnda takma çelmeni
sana söylüyorum...
hayat.!
yalansan eðer, tuzaksan eðer, geçip gidiyorsan eðer aldýklarýn yetmedi mi
yeter artýk ne olur hayat yeter artýk gelme üstüme...
ey hayat
aþký anlat diyorsan bana
ne sen sor, ne de ben anlatayým.
her aþk yarýmdýr aslýn da
ilk yanýlan ben deðildim
sonuncuda olmam hani
herkesin bir derdi var,her derdin bir sancýsý
yol verdim artýk yüreðimden gitmek isteyenlere
sevda celladý olmuþ bir toplumun
aldýklarýna yetemiyorum artýk
ne olursun hayat yeter artýk acýlarýný kusma üstüme
buz tutmuþsa hayat, güzü de aynýdýr baharý da
yüreðimizin þafaklarýna vuran güneþ
er geç bir gün hesap sorar elbet
satýr aralarýna sýðdýrdýðýmýz garipliðimizin
yaðmalanan hayatýn orta yerinden kýrýlan hecelerin
virgül ve noktanýn olmadýðý satýrlarýn
ve ellerinizden kayýp giden sevgi tabutunu
hýrsla deþilmiþ topraklara saldýðýmýz gün
hayatýn alacaðý bir þey kalmadýðýnda
tek istediðim hayat
topraktaki kimsesizliðime dokunma hayat
dokunma yeter...
Ömer Hançeri Ekinci
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.