Ýhanet yaðmurunda ýslandým Ruhum yaþanan zamana tutsak, Þimdi yorgun bedenim, Kalmadý direnecek gücüm, Aldýklarýn yetmedi mi? Ne güzel de baþlamýþtým yeni güne, Nedensiz bir þekilde gülümsüyordu çiçekler, Týrnaklarýmda bir sýzý var anlam veremediðim, Kabuk baðlamýþ yaralarýmý kanattým. Eziklikti aslýnda bende olan, Þimdi yeniden sevmek istiyorum, Her sevenin sevdiðinden daha büyük, Ama ihanet olmasýn, Kaçan olmak istemiyorum. Susuyorum konuþursam gözyaþlarýmý tutamam, Sözlere sýðdýramam diye korkuyorum, Yaralý cümleler kurmak bana göre deðil, Beynim her þeyi sýðdýrýr içine ama ”ihaneti” asla… __Ömer HANÇERÝ__ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Hançeri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.