KİM BİLİR, ANSIZIN!..

gün boyu bekliyorum
bakýyorum penceremden
niceleri gelip geçiyor
gölgeler uzayýp gidiyor sessiz
yorgun gözlerimde
kýrgýn kalbimde
umud yüklü heyecaným
Yusuf sabrý ile direniyor zamana...



caným çýktý çýkacak
günbatýmý yaklaþýrken
durgun denizlerde yakamozlar seviþirken
gökyüzünde hila ve yýldýzlar
’boþuna bekleme’ dercesine üzgün!


olsun!


yýllarýn sevdasý var yüreðimde
kim bilir ansýzýn
býrakýldýðým yerlerden
endamýn doðar karanlýðýma
aðlamaklý sesime
ezan çiçekleri gibi açarsýn
gülüþlerinle hayatýma can katarsýn!..



el ele tutuþup boðazýn görkemliðinde
sandal sefasýnda
eyüp tepesinde demlenir
bunca ayrýlýklar tükenir
o dudaklarýndan yine tatlý buseler
kahverengi gözlerinde
aþkýn ölümsüzlüðünü yaþarýz!..



Zafer Direniþ
...

29 Aralýk 2015 Salý 10.20 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: