ayrýk otlarý sarmýþ sevdanýn has bahçesini el süremiyorum ay balama dokunamýyorum mis kokulu tenine öylesine uzaklaþtýrdýlar ki seni benden hatýralarý bile yakýp geçtin ezelden kokladýðýmýz gülü bile soldurdular yüreðinden...
kýrýlgan bakýþlarýmý görmedin sen iç çekerken hýçkýrýklarým saplandý sol yanýma soluksuz kaldý yaþamým sensiz uzaklarda söndürüldü ferim, ay yüzlü ýþýðým gözyaþlarým hýþým gibi inerken yollarýna duygularýmýn girdabýnda kayboldum meçhullerde!..
yaslanacak bir çýnar aðacý aradý yalnýzlýðým dallarýna dolanmýþ asýrlarýn yorgunluðu yapraklarý sararýp solmuþ baharýný göremeden sonbaharlara kalmýþ asýrlýk dertlerinde sanki ben olmuþ gücünün son noktasýnda sarýldýk birbirimize sen diye!..
Zafer Direniþ ...
27 Aralýk 2015 Pazar 01.35 Lahey
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.