BEDEN SOĞUKLUĞU
Unuttuðumu sandýðým zaman anlar insan
En çok da olan unutmadýðýný
Ýþte böyle bir güne Iþýk saçýyor varlýðýn
Kahvaltý yapmadan iþ için her gün olduðu gibi düþtüm yollara
Kulaklýk kulaðýmda yol boyunca hayallerim sahneleniyor beynimde
Ne bir araç ne bir kedi kuþ ne de bir insan sureti yok geçtiðim yollarda
Varsa bile ben hissetmiyorum belli ki
Her attýðým adýmý sana bir yaklaþým varsayarak
Adýmlarýný Sayar olduðum bazý bazý
Bir adým bir özlem iki adým bin özlem
Üç adým sonsuzluk diye diye topladýðým tüm özlemleri
Ýþ yerinin kapýsýna döküp
Eksi bin hayal kýrýklýðý ile baþlýyorum
Az olsa da önüne perde olan iþime
Ýþe gidiþlerimde olmasa vay halime
Deli misin sen bu soðukta iþ yerine o uzaklýkta
Nasýl her gün yürüyorsun diyorlar gülüp geçiyorum
Ne bilsinler sabah evden çýkarken üzerime aldýðým hýrkayý
Bile adýmlarýnda çýkarýp çantama sýkýþtýrdýðýmý
Ne bilsinler beden soðukluðu içerimde yanan alev’in dengede tuttuðunu
Ne bilsinler
Fatma Melek Yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.