Ey kýzýl güneþ Öfken çarptý belli ki yeryüzüne Cehennem gibi kaynýyor toprak Kuraklýk ve ardýndan açlýk Yaþama ambargo koydu Bu kýpkýzýl tufan
Ey maviyi kaybeden gökyüzü Zalimin nefesi ensende Ezilmiþlik sinmiþ ruhuna O maviki seni büyütürdü tek baþýna O maviki özgürlüðündü Küçüldün Ve esir oldun Çaresizliðe
Ey ruhunu kaybetmiþ insan Ey yaratýlmýþ hüsran Ruhsuz ve sefil Korkak ve sinik Yazgýn ezilmek senin de Baþýný dik tutmadýðýn Direnmediðin Her zeminde
Ey onurunu kaybetmiþ varlýk Kalk ayaða Silkele üstündeki pislikleri Yaðan yaðmurun altýnda Arýn günahlarýndan Aç gözlerini Aç ellerini Toplanma vakti Kaldýr baþýný semaya
Ey savrulmuþ kabuslarým Mavi gökyüzünü gör Mavi denizleri Okyanus mavisi gözleri Gör güneþin aydýnlýðýný Duy vicdanýnýn dinmeyen sesini Yüreðinin saniyelerle atýþýný hisset Gelecek yarýnlara doðru Karanlýk bastýrmadan umutlar yok olmadan
AYHAN SARI
12-08-2015 23:40
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.