Omuzlarýn çökmüþ, boynun bükük.
Ne o; gözlerin nemlenmiþ yine,
Bugün de bulutlanmýþ, çekik.
Neden gömülmüþ böyle dibine?
Bil ki gece biter, güneþ doðar;
Güz gider, kýþ gider, gelir bahar.
Gündüzleyin aradýn olmadý,
Geceleyin bekledin gelmedi.
Beklediðini bile bilmedi.
Umudunu sakla baþka güne.
Bil ki gece biter, güneþ doðar;
Güz gider, kýþ gider, gelir bahar.
Düþünceyle geçirdin geceyi,
Lakin çözemedin bilmeceyi.
Çocuk! Fazla düþünme niceyi,
Fazla eziyet etme beynine.
Bil ki gece biter, güneþ doðar;
Güz gider, kýþ gider, gelir bahar.
Ey çocuk! Sabret, kavgadan yýlma.
Aç gözünü, dimdik dur, yýkýlma.
Bekle her gün her gece sýkýlma.
Umudun galip gelsin kinine.
Bil ki gece biter, güneþ doðar;
Güz gider, kýþ gider, gelir bahar.
Ahmet YAMAN
www.suveydasiirleri.com