DÜNYA
Gömülmüþüz derde, tasaya, gama.
Hayatýn ne zevki var, ne de tadý var.
Yüzde tebessüm, gülüyoruz, ama
Gülüþümüz sahte, yalnýz adý var.
Sonu bilinmez gidilen bu yolun,
Omuzlarda yük, ayaklarýmýz yalýn.
Boþlukta kalmýþ bu bilgisiz kulun
Ne dünden, ne bugünden muradý var.
Sokaklar garip, sefillerin yuvasý.
Boz bulanýk þehrin suyu havasý.
Bu dertlerin bulunmaz ki devasý,
Paralý doktor, satýlýk kadý var.
Ýliþkiler sahte, dostlar yalancý.
Ayýrmýþlar hep; falancý, filancý…
Hepsi þeytanýn yolunda ilancý.
Ýsimler yok, herkesin bir kodu var.
Suç olmuþ insanlara yardým etmek.
Maharettir gaybete atýp tutmak.
Olmuyor ki bir yana çekip gitmek.
Ýyisi yok, her yerin berbadý var.
Ahmet YAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.